Η ΕΛΛΑΣ ΣΕ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με τίτλο , <Ο νεφελώδης και ψευδεπίγραφος Ευρωπαϊσμός> 28/5/2015 (04/06/2015)

Με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων η Ελλάς αναπότρεπτα εισερχόταν σε γεωπολιτικό κλοιό μεν, αλλά με δυνατότητες οφέλους. Ήταν η μοναδική χώρα των Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. και με υψηλό βιοτικό επίπεδο των πολιτών της. Τότε ελάχιστοι ή κανένας εμφανώς δεν κατανοήσαμε τις επιπτώσεις των ενεργειών Σαμαρά – Σημίτη, πλην του Μιχάλη Χαραλαμπίδη , που κραύγαζε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για την Γερμανική Ευρώπη που έρχεται. Αγνοήσαμε την συμφωνία 4-2 και την Γερμανική ολοκλήρωση ως ενιαίου κράτους από το 1995. Θυμίζω τα «κέρδη» της Γερμανίας με την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας το 1991-93 και την καχυποψία των Η.Π.Α., που μεγάλωσε με τον υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου στη Βαλτική μεταξύ Ρωσίας-Γερμανίας Γκρέμισμα της κυβέρνησης της Ν.Δ. , ανάδειξη του γερμανοτραφούς Σημίτη με την στήριξη του ΠαΣοΚ στην εκλογή ΠτΔ από τον Σαμαρά και είσοδος στην Ευρωζώνη χωρίς οικονομική αντιστοιχία. Έτσι εισήλθαμε σε γεωπολιτικό κλοιό, με την τραγική ευθύνη των Ελλήνων πολιτικών, ιδίως της ηγεσίας αυτών. Η ευρωζώνη δεν ήταν πλέον οικονομικό πεδίο, αλλά γεωπολιτικός σφιγκτήρας για την χώρα. Οι Η.Π.Α. ήταν και παραμένουν οι τοποτηρητές της Μεσογείου, η Ρωσική Ομοσπονδία έχασε σχεδόν τα πάντα και αναζητά νέα ερείσματα στην περιοχή . Τρίτες χώρες (Κίνα) έχουν «πατήσει» πόδι για την Ευρώπη με άγνωστες προοπτικές και διεθνείς συσχετισμούς. Πολλές δε σχέσεις , όπως Η.Π.Α. – Ρωσίας είναι αχαρτογράφητες και ίσως «ξαναγράφονται». Έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε την εμπλοκή της χώρας μας στην περίοδο των κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή, που κατέβαλε εθνωφελείς προσπάθειες ανάκτησης της ορθού ρόλου στην περιοχή, χωρίς εκποίηση των ιστορικών και απαράγραπτων δικαίων μας. Ακολούθησε η περίοδος 2009-2015 με ελεγχόμενους, ανίκανους και προβλέψιμους πολιτικούς, αναλώσιμους για τον εγκλωβισμό της Πατρίδος και την φτωχοποίηση των πολιτών της. Σήμερα με το «γονάτισμα» της χώρας και των πολιτών της, το θείο δώρο του στρατηγικού οικοπέδου στην ιστορική χρονική στιγμή δεν είναι αξιοποιήσιμο λόγω του σφιγκτήρα της Γερμανικής Ευρώπης. Δυστυχώς εκποιήθηκαν πολιτισμοί και θυσίες των γεννητόρων μας από έναν νεφελώδη και ψευδεπίγραφο ευρωπαϊσμό, ενώ εμείς είμαστε η Ευρώπη. Οι στιγμές είναι ιστορικές και ταυτόχρονα αμφίσημες για το καλό και το κακό. Εμείς όμως με ιδιωτία, κοινωνικές διαιρέσεις και τραγική ιδιοτέλεια, ιδίως των «πολιτικών» δεν ακούμε την επίκληση του θρησκευτικού υμνωδού. Πώς παρεδόθημεν στη φθορά και συνεζεύχθημεν τον θάνατο. Μπορούμε να νικήσουμε, μακριά όμως από υποταγές μνημονίων και ψευδαισθήσεις αντιμνημονίων, χωρίς διαίρεση σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση. Η νέα πραγματικότητα της Πατρίδος μας θέλει ρίζες και πηγές που της ανήκουν, παιδιά της με λογισμό και γνώση να τις αξιοποιήσουν για τα αυτονόητα που έγιναν ζητούμενα.